12 liedjes heb ik inmiddels opgenomen. De tweede sessie van 6 was een echte uitdaging. Liedjes die ik nog nooit had gezongen maar stiekem wel graag wilde zingen, bleken voor Marty, die de arrangementen ging schrijven, geen geheimen te kennen. Ook niet voor de muzikanten die allemaal ook voor de tweede sessie kwamen opdagen. Deze keer aangevuld met de blazers van The Heavy Horns en Eddie C voor de percussie.

Omdat het album om allerlei redenen “Tussen Amsterdam en Brussel” gaat heten, wilde ik graag ook Brussel van Jacques Brel opnemen, maar dan ongeveer zoals Liesbeth List dat jaren geleden had gedaan. De mannen hadden er veel plezier in. Erik Vlasblom verzon een extra looplijntje, Eddie C. was precies op tijd met elk geluidje, The Heavy Horns maakten heel veel indruk, de drums van Marcus Weymaere en de bas van Bert Embrechts waren een prachtige basis voor de gitaren van Marty en het Keyboard van Frank van Bogaert. De muziek klinkt geweldig. Ik was wel nerveus voor de opnames, omdat ik dit zo snel moet zingen met zoveel woorden, maar vreemd genoeg ging het allermoeilijkste het snelst. De producers waren zeer tevreden, dus ik blij naar huis.

Volgens mij is de CD nu al klaar, maar ik moet er nog zes. Ze zijn streng. “Kiezen uit de beste 12 van 18 zorgt voor de hoogste kwaliteit, de beste balans, de beste manier om zwakke plekken te vermijden…” Ik doe maar wat ze zeggen. Ze doen dit al zolang met zulke grote namen, ik neem maar aan dat ze het beter weten. De laatste 6 worden nu gearrangeerd. Daar zitten nog moeilijkere liedjes in maar ik weet inmiddels dat het achteraf tot nu toe steeds erg meeviel.

De cover van de hoes is klaar. Ik werd er stil van. Ik had aan Rens Dekker uitgelegd wat ik voor een beeld had van mijn eerste hoesontwerp en hij heeft het heel mooi vormgegeven. Ik heb nu nog meer vertrouwen dat de hele productie een prachtig geheel gaat vormen. Ik moet nog een beetje geduld hebben…maar het komt dichterbij.